Sonsuz
bir hayatın içindeki döngüyle,
Amansız hedeflere karşı yürüyorum.
Bütün olasılık değerleri hesaplamış şekilde,
Acı, çekeceğimi bilmeme rağmen vazgeçmiyorum...
Aslında, yalnız değilim bu hayatta.
Hiçbir zamanda olmadım, yaşamım boyunca.
Aile kurmak istedim, sadece
Ama bırakılan yine ben oldum, bu uğraşta...
Güvenmektir, tek sorunum bu hayatta.
Yüreğimin kapılarını o zaman açarım,
Seni seviyorum demek kolay mı?
En içten gelen hisle bu cihanda...
Seçimler içinde, duygu alışverişleri karşılıklı olmalı.
Ama ön yargılı düşüncelerden kurtulmalı,
Sevgi, o kadar narin ve kutsaldır ki,
Gurur, ego ve onurdan uzak durulmalı...
İnsan, hayatında yaşadığı tecrübeleri edinir,
Yaşadığı kırıklıklardan dolayı, sevgiyi incitir.
Bir gün karşısına öyle bir insan çıkar ki,
Ön yargılı oluşundan ötürü, kişiyi sindirir...
İnsan kendisi gibi görür her şeyi,
Aslında yaptığı en büyük hatadır,
Çünkü savunmasız kalır yüreği,
En ufak tepkide, toparlanması zaman alır...
Sevmek, suç mu bu hayatta?
Sevgi, beklemek hata mı bu yolda?
Eğer, bu benim aradığımı sonlandıracaksa;
Risk alıp denerim, bütün olasılıklarla…
Süleyman Muamma AYDIN
Süleyman Muamma AYDIN